And More

Een boodschap aan alle zinsbouwers, a cappella rappers, stadspoëten, babbelaars, rijmliefhebbers, ritmofielen, tedere of vastberaden schrijvers: de eerste sessie van de Slam Nomade" gaat door in Nova op 19 januari! Voor zij die denken dat slam een onomatopee uit een Asterix-strip is: SLAM is een sociale en culturele beweging rond tekst en woord, die personen uit het hiphopmilieu samenbrengt met schrijvers, theatermensen en anderen, amateurs of professionelen, die graag hun teksten publiek declameren met een hoge participatiegraad vanuit de zaal.
Ter zake nu: de inschrijvingen voor deze slamsessie beginnen om 19u30, en de sessie begint om 20u. Het aantal deelnemers is beperkt tot 20. Er zijn ook vier "gasten"! En zoals steeds hanteren we het principe: een rijm, een glas.

Slam Nomade is een concept van rondreizende slamsessies, op initiatief van Bulldozer prod, Lézarts-urbains/FJG, Souterrain production en Slamerlipopette.

Info: Rosa & Stéphanie - vzw Lézarts-urbains (02 538 15 12) - rosa@lézarts-urbains.be

Als korte verpozing in het geestesverruimende programma, is er een TV Nova-avond. Geregeld organiseert Nova debatten met makers van «andere» televisie.

Tot op welke hoogte kunnen producten voor een mainstream-tv soms hun eigen geformatteerde beperkingen overtreffen en zich opwerpen als pleidooien voor een persoonlijke verantwoordelijkheid bij het verdedigen van het recht op kennis? Drie regisseurs hebben beeldmateriaal van het mediaspektakel van de Golfoorlog en van het oppositieprotest in de USA en het UK herwerkt om zo tot een nieuw discours van hun eigen observaties te komen.

De onafhankelijke Engelse documentairemaakster, Julia Guest, volgt het lot van Irak op de voet. Aan de hand van enkele films en filmfragmenten (o.a. «Bagdad Stories» en «Letter to the Prime Minister») wil ze een debat aangaan over alternatieve productiewijze in relatie tot een groot televisiekijkend publiek.

Volledig anders van toon is het werk ’To Those Born After’ van de Amerikaanse regisseur Christopher Pavsek. Het is een intense en virulente filosofische uiteenzetting over het versnelde degenereren van het Amerikaanse politieke discours sinds de aanval op de WTC, gelardeerd met beelden en teksten die een afwijkende echo vormen van het TV-journaal.

De Amerikaanse Karen Perry stuurde ons een film in het alternatieve reportagegenre. Deze film, te zien op een monitor in de foyer, toont een éénmansbetoging tegen de aanhangers van de oorlog in Afghanistan en is veelzeggend over de kracht van de vrije meningsuiting.

We steken niet onder stoelen of banken dat we hem hier graag zien in Nova. Jack Stevenson is Amerikaans staatsburger, inwoner van Denemarken, verzamelaar, distributeur en geletterd man. Het is een echt geheel van cinematografische cultuur dat hij bewaart, bestudeert, verdedigt en bezielt. Een zeer speciale vertoning waarbij films een andere vorm aannemen.

Vanavond is hij bij ons met een verbazingwekkend programma dat al het mogelijke in zich verenigt: kortfilms, trailers, pedagogische films die direct voortgekomen zijn uit de grote wereldmachten. Een reis door de geschiedenis van drugspreventie. Een animatiefilm, een show met een sjamaan van de alternatieve, om niet te zeggen illegale, cinema. Om telkens weer opnieuw te bekijken, want niemand weet of de films nog een keer te zien zullen zijn!

Onregelmatig (t.t.z dikwijls, maar met een chaotisch ritme) stelt Ears Open gezamenlijke luistersessie in het (half)donker voor. Het onderwerp van deze sessies zijn geluidscreaties. Stel uw afgewerkte of in wording zijnde creaties voor op cd, cassette of minidisk. De werken mogen niet langer duren dan 10’. Bezoek eventueel de site www.silenceradio.org om eens te proeven van enkele voorbeelden. Stuur uw creaties vóór 28 januari op en vergeet niet uw gegevens (telefoon + email) toe te voegen.

Muzikant, componist, performer en visueel kunstenaar Charlemagne Palestine krijgt eindelijk erkenning als voorganger van de experimentele scène! Gedurende jaren werd hij beschouwd als een obscuur artiest, waar de quasi onmogelijkheid om opnamen van zijn stukken te vinden niet vreemd aan was.

Na zijn eerste werken voor klokkenspel en elektronische «drones» waardoor hij bij de minimalistische componisten geklasseerd wordt, schakelt hij in de jaren ’70 over op piano. Hij verkent alle mogelijkheden van dat instrument, de ruimte en het publiek, met zeer intense concerten die dicht bij trance aanleunen, en soms met bebloede vingers eindigen. Daarna reist hij heel de wereld rond en legt hij zich toe op visuele installaties waarmee hij locaties omtovert tot zijn wonderlijk universum vol knuffelbeesten.

Voor vanavond zijn er één of twee piano’s, een harmonium, een soundtrack die de zaal overspoelt om zijn eigen en andermans films te begeleiden; een Live Soundtrack waar alles mogelijk is!

Het hallucinogene gehalte van deze Open Screen wordt voor een groot deel door uzelf bepaald. Voortaan geen paddestoelenpluk meer zonder camera bij de hand! Leg uw uitspattingen vast op eender welk formaat (behalve op Digi Beta om ’bad trips’ te vermijden) - maximumduur: 15 minuten (no overdose, please!). En bezorg uw stuff bij voorkeur één week op voorhand aan uw dealer in de Schildknaapstraat 65.

Light Cone stelt een panorama van hedendaagse experimentele films voor die zich inspireren op de fabuleuze diversiteit en de fascinerende schoonheid van vegetatie. Het plantenrijk met zijn ontelbare variëteiten, is een eeuwige inspiratiebron voor allerlei artiesten, gaande van de impressionisten over art nouveau tot land art. Bloemen, bomen, velden, mossen worden motieven die ieder op z’n eigen manier toeeigent om er filmische paletten mee samen te stellen.

Light Cone werd in 1982 opgericht door twee cineasten, Yann Beauvais en Miles McKane, met als doel distributie, promotie en behoud van experimentele cinema. Om deze missie zo goed mogelijk te vervullen, hebben ze een coöperatieve van cineasten opgericht die de eigendomsrechten garandeert aan de auteurs. Momenteel verdeelt Light Cone meer dan 2700 films (pellicule, video en expanded cinema) gerealiseerd tussen 1905 en nu door meer dan 500 filmmakers. Ze organiseren ook regelmatig zelf voorstellingen in thuisbasis Parijs, ze publiceren, coproduceren, documenteren....

Duistere, catastrofale visioenen/visualiseringen van een blinde sjamaanmedium verspreiden zich op de muren en zinderen en wemelen als psychische uitwasemingen die een eigen leven trachten te leiden, als dwaallichten die niet willen doven, zowel artificieel als spontaan, computationalistische myxomycetes, muurvlekken, vochtige cyber-spoken bestaande uit schaduw en fotons die kost wat kost in leven worden gehouden, de tijdsspanne van een dans/projectie.

Een expo rond het plantaardige, het organische, in een gestructureerde realiteit die op zich ook weer getransformeerd wordt. Tenzij, als we de dingen onder een vergrootglas bekijken, het de structuur is die door zich te hersamenstellen, leven geeft aan een nieuwe organisatievorm?

Twee artiesten nemen Nova’s ruimte in.

Pascal Baes doet dat met indrukwekkende computertekeningen: «Carpets & PapierPeints», een galerij van mathematische «freaks», doorlopende, onafleidbare krommingen, cellulaire automaten en andere visualiseringen van elementaire algoritmen die complexe vormen meebrengen.

Tiziano Lavoratornovi maakt een ruimtelijke en sonore installatie evenals tekeningen met gevoelige lijnen: «Mijn werk laat zich samenvatten als een verplaatsing en herschikking van de ruimte. Een mengeling of een omwerking van elementen die de fysieke elementen van onze realiteit, zoals asfalt, keien of planten in onze stedelijke ruimte nemen, om ze te definiëren vanuit een nieuw gezichtspunt.»

Avonden gewijd aan ontmoeting, ontdekking, discussie en stilte, om op te stijgen naar ongekende hoogtes en vervolgens met beide voeten stevig op de grond neder te dalen. Gastentafels zijn er op zaterdag; muziek en ambiance het hele programma door (vibrerend, snijdend, dansbaar, voelbaar aanwezig en soms afwezig) met Atka, Bruno coeur vert, christophe, Damieboy, djhon, peter, yacine en anderen. Visuele flash, Xavier Querel, Licht-ton, en andere piratendaden, alles op z’n tijd.

Wenst u te weten hoeveel kerstkalkoenen in Le Bokaal passen? Voelt u de aandrang zich achter het rode gordijntje te verstoppen om zo op uw gemak de voorbijgangers te beledigen? Zoekt u een lokaal waar u rustig uw tijgers kan temmen? Dacht u aan een pittige striptease bij volle maan? Bent u op zoek naar een territorium voor een nieuwe onafhankelijke staat en had u daarvoor iets bescheiden in gedachten? Wenst u zich van uw kinderen te ontdoen tijdens de vakantie?
Wij staan open voor alle voorstellen.

Stuur uw wilde ideeën op naar : microgallery@bruxxel.org of Schildknaapstraat 65, 1000 Brussel.