Zoals alle moderne conflicten heeft de oorlog in Algerije vragen doen rijzen over de weergave ervan in beelden. Tegenover de overvloed aan films gedraaid door het Franse leger en als tegenreactie op hun inhoud, hebben enkele cineasten, waaronder René Vautier, zich geëngageerd aan de zijde van de Algerijnse strijders om een spoor van hun strijd te behouden. De camera in de hand, realiseerden zij beelden van een ongeziene schoonheid, waarvan de meeste verboden werden in Frankrijk, sommige nog steeds niet teruggevonden zijn of andere gewoon vernietigd werden. In zijn eerste film, geproduceerd door Michel Khleifi, bevraagt Jérôme Laffont (onlangs afgestudeerd als cineast aan INSAS) de noodzaak van het filmisch engagement. Tezelfdertijd tekent hij een portret van René Vautiér, geëngageerd cineast die net als de Algerijnse schrijver Kateb Yacine denkt dat "je niet enkel de regering hun verhaal mag laten vertellen". Vautier, welbekend bij het Nova-publiek, heeft gevochten met beelden als wapen tegen alle vormen van politieke, economische en culturele verdrukking. Een mooie hulde aan een cineast in de bres.
In aanwezigheid van Jérôme Laffont.