Vorig jaar hebben jullie er vol ongeduld op gewacht, tevergeefs. De verwikkelingen rond editie 2012 waren niet van die aard om de moed erin te houden. Terwijl we beslist hadden om dat jaar ons voor één keer op een en dezelfde locatie te installeren, een met hoge symboolwaarde (de site van de toekomstige Victor-torens aan het Zuidstation), weigerden de betrokken gemeenten hun toestemming... twee dagen voor aanvang. Het volgende weekend, in extremis aan het Kapellekerkstation, waren vooral plensbuien van de partij.
Maar nu staan we alweer klaar om dergelijke tegenvallers te trotseren, want die zijn eerlijk gezegd klein bier in vergelijking met het plezier om de stad te doorkruisen terwijl we onze interesse voor Brussel en haar urbanistische capriolen botvieren! Deze zomer duurt onze tocht drie weken, met als vertrekpunt de Marollen, waarna we ons noordwaarts begeven naar de Modelwijk om uiteindelijk in Haren te belanden.
Hoewel de drie locaties geen gemeenschappelijk thema hebben, ontwaren we een bijzondere schakering in deze PleinOPENair, en dan vooral de link tussen het urbanisme en de cinema van de jaren 1950-60 die dit keer manifest aanwezig is. We vinden er een manier van observeren van de frenesie van de "vooruitgang" die in die periode haar hoogtepunt kende, en die de stad en onze manier van leven grondig transformeerde. Een manier ook om met een andere bril te kijken naar het nieuwe paradigma van de "duurzame stad", de retoriek van groene daken en dito energie, onder het mom waarvan men ons allerlei onzin probeert te laten slikken, van winkel-, zaken- of congrescentra, tot een gloednieuw voetbalstadion en een bovenmaats doch duurzaam gevangenisdorp...
En toch blijft PleinOPENair een feestelijk moment op mensenmaat, met zijn lampionnetjes en zijn filmprojectie in open lucht - een manier om het kind in ons te koesteren, de katapult binnen handbereik, klaar om met een kwinkslag te verdedigen wat ons nog niet is ontnomen.