Echoes of Jihlava

Gespannen zenuwen en zwenkende camera’s voor deze wanhopige zoektocht naar betaalbare woningen in de uniforme woonblokken van een Beijing in de greep van onophoudelijk stijgende huurprijzen. De onstuimige openingsbeelden zetten de toon voor een film die een globale problematiek verkent die we ook hier kennen, het nijpende tekort aan betaalbare woningen. Maar het is ook een bijna etnografische studie van een keur aan plaatselijke sociale codes. Ryuji Otsuka, Japanner in China, documenteert de intieme en banale queeste van zijn gezin dat op zoek is naar een betaalbaar dak boven het hoofd. Een verhuis drong zich niet alleen op omwille van de exploderende huurprijs, maar ook door de confrontatie met luidruchtige buren met een grote kruiwagen. Een zoektocht in tijden van schaarste die een boeiend en nieuw licht werpt op een brandend actueel internationaal fenomeen.

Selectie Opus Bonum

Göran Hugo Olsson ("The Black Power Mixtape”) stelt een filmmontage voor op basis van heel uiteenlopende archiefbeelden van de Zweedse televisie. De meeslepende beelden werden zowel om hun relevantie als hun esthetische waarde geselecteerd. Gayatri Chakravorty Spivak, professor aan de Columbia universiteit, leidt dit politieke pamflet in met een tekst van Franz Fanon, een fascinerend intellectueel uit Martinique, en bezinger van de dekolonisatie via geweld.
De film illustreert de tekst aan de hand van 9 leerzame portretten, waarin we afwisselend moedige strijders en gemene kolonisten te zien krijgen. De landen die aan bod komen, worden zelden belicht (Mozambique, Angola, Rhodesië... ), en de beelden doen denken aan de hoogdagen van de radicaal militante cinema. De tekst verschijnt af en toe in grote letters op het scherm, en enkel de stem van Lauryn Hill weerspiegelt even onze sexy tijdsgeest. Een radicale film en een even radicaal discours waar Ghandi van gegruweld zou hebben, en dat ook nog vandaag, nu post-kolonialisme meer dan ooit een denkframe is, uiterst relevant is.

Selectie Opus Bonum 2014

Tijdens een rustige nacht in een buitenwijk verschijnt een groenig verlichte auto met onaangename basgeluiden. De bestuurder, Rádík, is er verzot op. Ondanks het feit dat zijn wagen af en toe tegensputtert, en hij er geen schoonheidswedstrijd mee zal winnen, leeft hij er dag en nacht voor. Hij bewondert hem en blinkt hem op, voor de glorierijke toekomst en de naakte vrouwen die hem wachten. Daarnaast gaat het leven verder en moet hij een baantje zoeken om zijn bolide te onderhouden en de tuning meetings te bekostigen.
De film van Martin Dušek komt in de buurt van het ‘Striptease’-format: met een vleugje humor en veel tederheid toont hij een man die ronkende motoren verkiest boven menselijk contact. Het vuurwerk op het einde van de meetings is het zeldzame moment waarop vuurpijlen de sterren verdringen en de afgelegen parkings verlichten.

Prijs Czech Joy (beste Tsjechische documentaire ), 2014.

De eerste gefilmde brief van Shin’ichi Miyakawa aan Motoki Fujinami, zijn gesprekspartner met tussenpozen, eindigt met een surreëel beeld van een Super8-camera die wankel maar fier tevoorschijn komt uit een meer gehuld in de lichte nevel van een onbekend Japans landschap. Cinematografische correspondenties zijn een trend bij regisseurs die vernieuwing zoeken. Ze worden gekarakteriseerd door korte en vaak intieme sequenties die de conventionele codes van de cinema uitdagen, en zich van platgetreden paden willen bevrijden om nieuwe pistes te onderzoeken. In de visuele briefwisseling van Miyakawa worden oude en nieuwe conventies overstegen. Hij neemt een loopje met de elementaire wetten van de documentaire, de fictiefilm én zelfs de experimentele film, en dat in een format dat de waarde van pellicule bevestigt in een tijdperk waarin deze drager steeds vaker aan de kant wordt geschoven in het voordeel van de veronderstelde efficiëntie van digitale cinema. "The Lake" zit vol zit met ontspoorde humor, poëzie en parodie, en gooide hoge ogen op diverse festivals.

Selectie Opus Bonum 2014

Antoine Yates woont in het hart van Harlem in een appartement dat hoog genoeg ligt om Central Park te overzien. Op die hoogte deelt hij zijn woonst met twee ongewone huisgenoten: de tijger Ming en de alligator Al. Zomaar iemand opeten, kunnen de dieren niet, want dan zouden ze de deur moeten openen en maar liefst 21 verdiepingen naar beneden gaan. Maar vooraleer een dergelijk rampscenario zich kon voltrekken, werd Yates in 2003 na een beet van Ming in het ziekenhuis opgenomen. De politie reageerde met een inval op z’n Amerikaans om de dieren te evacueren, en het spectaculaire verhaal werd breed uitgesmeerd in de kranten.
Behalve een vluchtige schets van Yates en de politie-opnames van de inval, mijmert de film uitgebreid over de dieren via een reconstructie van hun heen- en weerbewegingen in het appartement. Hun gegrom weerklinkt samen met de verre geluiden van de stad. Toch is er één stem die de woonst zacht inneemt met een tekst van de filosoof Jean-Luc Nancy. "Ming of Harlem" is cinematografische poëzie rond dierlijkheid en de moderne habitat.

►In aanwezigheid van Phillip Warnell op 14 februari.
Selectie Opus Bonum 2014

Er was eens een schoorsteen. Rond deze schoorsteen waren er drie huizen. In die drie huizen woonden zeven stralend blonde meisjes. "The Chimney" is een lumineus portret van een microkosmos gevuld met kinderen. Het vertelt hoe de kleine meisjes spelen, hun omgeving verkennen, klimmen en in het gras rollen - scenes uit het dagelijkse leven.
Laila Pakalnina gebruikt haar extreem oog voor detail, en versmelt het dagelijkse, het simpele en het magnifieke op een poëtische wijze. Het resultaat is een grappige, verfrissende film over een betoverende wereld, omgeven door groen, waterplassen, schommels, sprinkhanen, spinnen, en beschadigde auto’s, met daarin de kleine wildebrassen die heersen over deze wereld met spontaniteit, speelsheid, een kinderlogica en ongelooflijke intelligentie. Een ware favoriet!

► In aanwezigheid van Laila Pakalnina op 15 februari.
Selectie Between the Seas 2014