From Yellow to Now 1969→2019

Guy Jungblut staat in de schijnwerpers om ons het verhaal van "Yellow" tot "Now" te vertellen. We spoelen terug in de tijd. fotograaf van opleiding, met oog voor avant-garde, schoonzoon van de uitgever en patafysicus André Blavier, opende Jungblut in 1969 "Yellow" in Luik, een kleine galerij (15m2) die hij opende met de eerste tentoonstelling van Jacques Lizène, die zichzelf beschrijft als een artiest van de middelmatigheid. De tentoonstelling is getiteld ""Il faut abolir le jugement" (we moeten oordelen afschaffen). Dit zet de toon voor de programmering van de galerij tijdens haar vijfjarig bestaan: een vorm van nihilistische brutaliteit, speelse spot, radicale bevraging van de kunstwereld, gekoppeld aan de presentatie van opkomende en internationale Belgische kunstenaars. De galerie promoot kunstenaars die zich losmaken van de traditionele media, en de fotografie, literatuur, film en video (toen nog in de kinderschoenen) verkennen. Kunstenaars als Ben, Nyst, Annette Messager, les Leisgen, Gerz, les Poirier, Gette, Charlier… zijn er te zien. De galerij organiseert het eerste videokunstevenement in België, “Propositions d’artistes pour un circuit fermé de télévision”, en produceert artiestenfilms, zeldzame parels die we je niet onthouden. In 1974 volgden de "Yellow Now"-uitgeverij de "Yellow Now"-galerij op, nog steeds onder leiding van Jungblut. Vanaf 1988, onder impuls van Patrick Leboutte, richten de uitgaven zich op film met de collectie Long Métrage (19 titels: van Jacques Tati’s "Les vacances de M. Hulot" tot Isidore Isou’s "Traité de bave et d’éternité"), gevolgd door een nauwe samenwerking met de Franse Cinematheek voor de uitgave van de eerste achttien nummers van het tijdschrift Cinémathèque, met Dominique Païni. Andere collecties richten zich op regisseurs die weinig vertoond worden, wiens oeuvre als “moeilijk” bekend staan.
Yellow Now maakte van het begin van de jaren 2000 gebruik om zichzelf te heruitvinden, met collecties over film, fotografie en kunst die na de werkdag op vrijwillige basis worden gemaakt. Met André Blavier als niet aflatende steun, om niet te sterven van verveling; misschien ook gewoon om niet te sterven, simpelweg.

Patrick Leboutte doceert filmgeschiedenis aan het INSAS. Hij cureert en programmeert filmevenementen en organiseert regelmatig seminaries in België en Frankrijk, in de geest van het tijdschrift "L’image, le monde" dat hij in 1999 oprichtte. Door hem werd Yellow Now bekend voor de filmboeken met de door hem geleidde collectie "Long Métrage", dat in die tijd zijn gelijke niet kende. Dankzij een gemeenschappelijke interesse in wielrennen en wielerwedstrijden keert hij na een paar jaar terug naar Yellow Now voor een nieuwe editie van Cinégénie, gericht op fietsen, of nog meer misschien: een nieuwe collectie? Een fietsencyclopedie?
Zijn programmering weerspiegelt de recente liefde op het eerste gezicht voor de vroegste video’s van Nyst, zijn belangstelling voor "lichte" film en zijn liefde voor de fiets.

• + L’OBJET
  JACQUES LOUIS NYST, 1974, BE, VIDEO, FR , 11’

Zijn we vergeten waar een theepot voor dient? Zo ja, waar staan we dan nu? Om de taal van objecten te ontcijferen alsof ze levende dingen waren. Een sciencefictionfilm?

• + VW VOYOU
  JEAN ROUCH, 1974, FR, 16MM > VIDEO, FR , 25’

25 minuten politiek incorrecte publiciteit, in een soort topografische documentaire, of een studie van het Nigerese landschap.

• + VIVE LE TOUR
  LOUIS MALLE, 1962, FR, 35MM > VIDEO, FR , 18’

“Als de bergen niet zouden bestaan was er geen ronde van Frankrijk”. Dit is een van de bespiegelingen die deze hallucinante inkijk in de ronde van Frankrijk van de jaren 60 ons biedt. Het ware Frankrijk onthuld door gezichten van toeschouwers zoals er nu geen meer mogen gefilmd worden. De tijden zijn veranderd. De motorrijders van de Toer zopen whiskey op hun voertuig terwijl de wielrenners zich aan bier tegoed deden in het café op de hoek om niet van dorst om te komen. Er moesten cols overwonnen worden!