Rasons les centres fermés

In 1998 werd Semira Adamu, een jonge vrouw van 20 die eerder Nigeria ontvluchtte, verstikt door politieagenten die haar voor de zesde keer probeerden te verdrijven van het Belgisch grondgebied. Twintig jaar later vertellen drie vrouwen haar verhaal en benadrukken ze de dagelijkse realiteit van gesloten centra waar migranten worden opgesloten, hun lijden, het misbruik van bewakers en politie, zowel gisteren als vandaag.

Wat is een gesloten centrum? Waarom sluiten we buitenlanders op? Wat is de impact van deze detentie op individuen? Hoe kan dit onmenselijke migratiebeleid worden gestopt? Het zijn vragen waarover MRAX in debat gaat met Pauline Fonsny (regisseuse van "A l’Usage des vivants"), Selma Benkhelifa (advocate bij Progress Lawyer Network), Nicha Mbuli (juriste MRAX) en een voormalige gedetineerde van een gesloten centrum.

Abdel Abdelwahab Hakem komt uit Algerije en woont sinds 2002 in België. Hij is gepassioneerd door theater en ontmoet hier de muzikant Philippe Claudel, die net als Abdelwahab liefhebber is van poëzie en van de guembri (percussie-snaarinstrument). Ze werken geregeld samen, waaronder voor het Cabaret Lancinant van de Universele Ambassade. Dat was de verlaten Somalische ambassade die tussen 2000 tot 2010 door vluchtelingen werd bewoond en beheerd. Na hun ontmoeting met de Marokkaanse dichter Taha Adnan besluit het duo fragmenten uit zijn gedichtenbundel in klassiek Arabisch, "Ik haat de liefde”, op muziek te zetten. Zo ontstaat Hamri wat “het rode land” betekent in het Arabisch, maar de naam verwijst ook naar een oude wijk in Oran in Algerije.