Terwijl wij de tijd in de joods-christelijke traditie als lineair, cumulatief en progressief interpreteren, zagen de oude Europese tradities de tijd eerder als cyclisch. Het wiel blijft draaien, maar het voorjaar moet gevierd worden met een ritueel feest: Carnaval! Carnaval is weliswaar voorouderlijk, maar de traditie is nog steeds levendig en voortdurend onderhevig aan veranderingen en vernieuwing. "Carnaval is het feest dat het volk zichzelf schenkt", zei Goethe, en feit is dat het carnaval niets waard is zolang het niet gedragen wordt door populaire gebruiken. Culturele, collectieve, feestelijke gebruiken die representaties vormen van zichzelf, van de andere en van het maatschappelijk leven, met alle politieke implicaties van dien. Eens gemaskerd of geschminkt, vervalt de censuur en is de collectieve verbeelding ten goede en ten kwade aan de macht, steekt de uitbundigheid van wal, keren de waarden om en staat de wereld in vuur en vlam. Eens afgekoeld confronteert de asse ons met een keuze: de macht van het collectief of die van de bestaande sociale orde?
Carnaval Totaal! wil de horizon verkennen van diverse carnavalsgebruiken nu en toen. In Europa, waar het carnaval is ontstaan, en in de gekoloniseerde wereld die het feest zich op vrolijke wijze heeft toegeëigend.