Fernand Deligny is nagenoeg ongrijpbaar. Wanneer hij – “per ongeluk”, volgens zijn eigen woorden – leraar wordt in het enorme opvangtehuis van Armentières nabij Lille, vindt hij zijn dubbele roeping als schrijver-opvoeder. Tijdens de oorlog werkt hij in een observatiecentrum om nadien de organisatie ’La Grande Cordée’ in het leven te roepen die delinquente jongeren opvangt in een systeem van jeugdherbergen. Uiteindelijk trekt hij vanaf 1968 naar de heuvels van de Cévennes met een opvangnetwerk voor stomme kinderen. Hij experimenteert voortdurend in tegenstelling tot instellingen die zich "specialiseren". In de Cévennes werkt hij zijn praktijk met de kaarten en hun “lignes d’erre” uit, evenals een concept van taal dat zich verhoudt tot beeld en cinema, iets wat hem sterk bezighoudt. Deligny maakt films, schrijft, vindt uit, bedenkt onophoudelijk. Hij documenteert zijn ervaringen met deze “aparte” kinderen minutieus aan de hand van de minste geringste gebeurtenis. Nova grasduint doorheen alle schatten die zijn immense oeuvre rijk is, met films en een dag met unieke ontmoetingen rond archiefbeelden en onuitgegeven materiaal!